Startpunt 'stichting Weeskinderen in Rwanda'
stichting Weeskinderen in Rwanda
Hulpverlenen en delen vanuit het hart is de toekomst
Gratis boeken | Over de stichting | Resultaten Donaties en ANBI | Contact

September 2021

Ontwikkelingshulp in de spotlight: Grannies2GranniesFriesland

Eersel - Het bestuur van stichting Weeskinderen in Rwanda wil u graag kennis laten maken met Grannies2GranniesFriesland. We voelen dat de ontwikkelingshulp van de Grannies uit Friesland voor de Grannies (en wezen) in Uganda Afrika vele gelijkenissen heeft met onze projecten in Rwanda. Vanuit het hart, direct en samen met de mensen in Uganda.


Door Ria Bakker, Grannies2GranniesFriesland

In mei van dit jaar ontving Grannies2GranniesFriesland een hele mooie donatie van iemand uit Brabant. Toen we contact met deze donateur opnamen om hem te bedanken, vertelde hij dat hij hiertoe gekomen was omdat hij zeer geraakt was door een boek dat hij net gelezen had. Dat boek heette “De kracht van doneren”, waarin het persoonlijke verhaal van Ria van de Ven te lezen was.

Nieuwsgierig geworden bestelden wij dit boek. Wij werden ook meteen getroffen door de enorme inzet van Ria voor de mensen uit Rwanda. De omstandigheden waarin zij haar werk moest doen zijn niet te vergelijken met hoe wij ons werk in Oeganda doen. Maar ook viel ons op hoeveel raakvlakken haar werk had met het werk dat wij nu al tien jaar doen in Oeganda.

Grannies2GranniesFriesland is 10 jaar geleden opgericht. Wij zijn met elf grannies en we zijn onderdeel van een kleine Nederlandse stichting genaamd Stichting ter ondersteuning van Pefo Uganda. Onze doelstelling is het financieren van huisjes voor grannies in Oeganda die de permanente zorg hebben voor meerdere kleinkinderen en die wonen in hutjes die elk moment kunnen instorten.
De eigen kinderen zijn meestal overleden, vaak ten gevolge van aids of zijn naar de stad getrokken op zoek naar een beter leven en hebben de kleinkinderen bij oma achtergelaten. Deze grannies zijn allemaal aangesloten bij de kleinschalige Oegandese organisatie genaamd Pefo Uganda. De oprichter van deze stichting is Justine Ojambo. Hij was zelf een weeskind en werd opgevangen door een Nederlandse priester, father Wijnand Huys. Eenmaal volwassen wilde Justine graag wat terug doen voor kinderen die in dezelfde situatie verkeerden als hij vroeger. Hij kwam er achter dat, wanneer hij de weeskinderen wilde helpen, hij moest beginnen bij de grootmoeders die de weeskinderen opvingen.

Bovenste rij v.l.n.r. Riny, Alie, Geertje, Klara, Peta
Onderste rij v.l.n.r. Rhodé, Ria, Fetsje, Yvonne, Marijke, Klaske.

Pefo Oeganda heeft de grannies ingedeeld in groepen. Ze zijn verplicht om wekelijks bij elkaar te komen. Tijdens deze bijeenkomsten krijgen ze voorlichting over hygiëne, gezondheidzorg, het houden van dieren, hoe leg je een groentetuin aan, wat zijn je rechten, en hoe kan je zelf weer voor een inkomen zorgen. Dit is heel belangrijk omdat er in Oeganda geen pensioen of AOW is voor de ouderen. De kinderen zijn de oudedagsvoorziening, maar omdat deze overleden of verdwenen zijn, moeten de grannies zelf op hun oude dag weer voor inkomsten voor de opvoeding van de kleinkinderen zorgen. In deze groepen ontmoeten de grannies anderen die in dezelfde situatie verkeren als zij en ze vinden veel steun bij elkaar. Ook krijgen ze allerlei taken toebedeeld, wat hun gevoel voor eigenwaarde enorm versterkt.

De situatie in de hutjes is zo ongelooflijk slecht, dit is met geen pen te beschrijven. De muren staan op instorten, de palen zijn aangevreten door termieten, het dak lekt op talloze plekken, slangen, muskieten en ratten kunnen gemakkelijk binnen komen. De kinderen kunnen niet slapen als het regent. De muskieten zorgen ervoor dat ze vaak malaria hebben met alle gevolgen van dien. De ratten knabbelen soms aan de tenen van de grannies en de kinderen. Het is pikdonker in de hutjes en de deuren kunnen niet op slot, wat ook voor een onveilige situatie zorgt. Het is al een aantal keren voorgekomen dat kinderen gewond zijn geraakt en zelfs zijn overleden door instortende muren. Kerosinelampjes moeten zorgen voor wat licht na zeven uur ’s avonds als het donker is. Vaak is er geen geld voor kerosine en dan zitten ze  tot zeven uur ’s morgens in het donker (Oeganda ligt precies op de evenaar, daar is het 12 uur donker en 12 uur licht). En vaak gebeuren er ongelukken met omvallende kerosinelampjes met afschuwelijke brandwonden bij de kinderen tot gevolg.

Pauline met verbrand handje.
Kate met 8 kleinkinderen voor haar hutje.

Wij bezoeken alle grannies die een huisje krijgen ten minste één maal. Tijdens zo’n bezoek worden we regelmatig geconfronteerd met een noodsituatie: een kind met malaria waarvan de granny  geen geld heeft voor medicijnen, een granny die blind dreigt te worden, een kleinkind dat ernstig gehandicapt is etc. Ter plekke proberen we dan een oplossing te vinden.

Het komt regelmatig voor dat een donateur een heel huisje schenkt. De donateur wordt dan, als het op prijs gesteld wordt, gekoppeld aan een granny en haar kleinkinderen. Vaak wil de donateur dan ook het schoolgeld voor de kleinkinderen betalen. Zo komt het dat er nu al meer dan 80 kinderen gesponsord worden wat hun schoolgeld betreft. Ook organiseren wij elk jaar een medisch kamp voor de grannies, zodat ze in ieder geval één keer per jaar een dokter zien. Vaak worden de grannies zonder medische behandeling weggestuurd bij een medische post of een ziekenhuis. Ook zorgen wij ervoor dat 600 kinderen van een basisschool elke dag een lunch krijgen.

De grannies die in aanmerking komen voor een nieuw huisje krijgen ook een zonnepaneeltje, zodat ze niet meer afhankelijk zijn van een vervuilend en duur kerosinelampje. En ze krijgen allemaal een startkapitaaltje om een handeltje mee te beginnen. Hierdoor worden ze in staat gesteld om weer zelf een inkomen te verdienen. Dit vergroot hun eigenwaarde en ze geven hiermee een goed voorbeeld aan de kleinkinderen.

Handeltje in kleding.
Handeltje in o.a. houtskool.
Kraampje met van alles.

Wij kunnen garanderen dat elke euro die bij ons binnenkomt, uitgegeven wordt aan de Oegandese grannies en de kleinkinderen. Kosten die gemaakt worden voor bijvoorbeeld projectbezoek worden allemaal door onszelf betaald. Wij geven lezingen aan allerlei vrouwengroepen, staan op markten en braderieën en we worden regelmatig uitgenodigd om iets over het project te vertellen tijdens een kerkdienst. Wereldwinkels en kringloopwinkels steunen ons, soms ook een school. En er is een paar keer op het project gefilmd door Omroep MAX in het kader van MAX Maakt Mogelijk.

Voor meer informatie kunt u terecht op onze website www.grannies2granniesfriesland.nl

 

Terug naar boven

Copyright ©2004-2024 stichting Weeskinderen in Rwanda www.weeskindereninrwanda.nl K.v.K. nummer te Eindhoven 17128822