November 2022

Ontwikkelingshulp in Oeganda: onderwijs voor granny Amera's tien kleinkinderen

Eersel - Stichting Weeskinderen in Rwanda zet zich in om hulp te bieden aan kansarme (wees)kinderen in Rwanda en/of andere Derde Wereldlanden zulks ter ondersteuning van projecten waarbij de primaire behoeften van deze (wees)kinderen, zoals voeding, gezondheids- zorg en onderwijs centraal staan. Via Grannies2GranniesFriesland hebben we financieel bijgedragen om voor scholing te zorgen voor de 10 kleinkinderen van granny Amera Perapetwa.

Verslag door Grannies2GranniesFriesland

In november 2021 gaan we Amela Perepetwa bezoeken, zij zorgt voor 10 kinderen. Zodra we aankomen gaan Amela en alle kinderen op de knie. Dat is in dit land het gebruik, maar wij ervaren het elke keer als erg ongemakkelijk..

We zien het nieuwe huisje, dat is een grote vooruitgang vergeleken met het oude huisje. Het heeft de gebruikelijke afmeting van 6 bij 5 meter. Maar dat is met 10 kinderen te klein. We gaan vragen wat het kost om het huisje groter te maken. Vooral nu de kinderen groter worden is dat noodzakelijk. Oma schept sfeer, ze probeert de kinderen aan het lachen te krijgen. Binnen ziet het er keurig uit. De kinderen laten zien waar ze slapen.

Amela Perepetwa heeft een groot gezondheidsprobleem. Ze heeft pijn in benen en voeten en kan heel slecht lopen. Wonden genezen niet van binnenuit, dit geeft steeds weer problemen. Een specialist is hier moeilijk te vinden, maar dit moet opgelost worden. We vragen haar naar het medisch kamp te komen, dat de vrijdag na ons bezoek aan haar plaatsvindt op het project van Pefo. Ria begint de fotosessie, oma heeft er veel plezier bij.

De kinderen gingen voor corona af en toe naar school. Helaas zijn de scholen nu al anderhalf jaar dicht, een ramp voor alle schoolgaande kinderen. De kinderen zijn: Francis 13j. , Juliet 12j. , Amela
11j. ,Elvis 10 j. Elisabeth 9 j. ,Nixon 5 j. , ( niet doof maar spreekt niet.) Shilat 7j. ,Alex 5j. , (heeft huidproblemen), Fred 6j. en Wandera 6j. Maar af en toe naar school gaan schiet niet op. Kinderen moeten elk jaar aan het eind van het schooljaar (dat is hier in december) examen doen. Dat mogen ze alleen doen als ze schoolgeld hebben betaald. En dat hebben de meeste kinderen bij gebrek aan inkomen van de granny niet. Dan mogen ze ook niet naar een hogere klas. Daarom zie je vaak kinderen van 12, 13 jaar die nog steeds in klas 3 of 4 zitten.

Khasim zet 2 tassen kleding binnen, de kinderen juichen en joelen. Er moeten na de verkleedpartij nieuwe foto`s gemaakt worden..

Amela heeft een shop aan de weg, ze verkoopt kruiden, thee, tomaten, kauwgom, groente en fruit. Ria koopt snoep en limonade voor de kinderen. Het wordt een heel vrolijke boel, ook omdat Khasim heel leuk met de kinderen omgaat. Het is echt feest. Het is ook leuk om te zien hoe lief de kinderen met elkaar omgaan. Niemand dringt voor, iedereen wacht zijn of haar beurt rustig af. Het zijn ook
vrolijke kinderen. Als de granny erg depressief is, zie je dat meteen aan de kinderen. Maar deze granny probeert de moed erin te houden, wat meteen te zien is aan de kinderen.

Terug in de bus zien we dat oma een gift gaf om haar dankbaarheid te tonen: bananen, sla en avocado`s. We geven het meeste terug en aanvaarden een deel. We rijden weg in de hoop dat de kinderen weer snel naar school kunnen en oma van haar pijnlijke wonden geneest.

De vrijdag van het medisch kamp komt Amela inderdaad naar het project toe. Het blijkt dat ze daar bekend is met diabetes. Dat verklaart waarom de wonden aan haar benen zo slecht genezen. Ze krijgt medicijnen en wordt onder controle gehouden.

Ook krijgen we een begroting om het huisje groter te maken. De kosten hiervan bedragen 1100 euro. Dit is inclusief twee extra stapelbedden met matrassen en dekens. We besluiten dit uit ons budget te betalen.

Op donderdag 20 oktober 2022 bezoeken we granny Amera Perapetwa en haar tien kleinkinderen in hun vergrote nieuwe huisje. In het najaar van 2021 bezochten we dezelfde familie al in hun nieuwe huisje, maar omdat deze granny zoveel kleinkinderen heeft te verzorgen hebben we destijds toegezegd het huisje met één slaapkamer uit te breiden.

Deze uitbreiding is echt een groot succes. Aan de rechterkant van het huisje is een extra slaapkamer gerealiseerd. In deze slaapkamer staan een stapelbed en een éénpersoons-bed. In deze slaapkamer slapen de vier kleindochters. De oudste kleinzoons slapen in de middelste slaapkamer en oma slaapt met de twee jongste kleinzoons in de linker slaapkamer.
Het huisje is nu groot genoeg om een gezin van elf personen in goede harmonie te laten samenleven. Perapetwa heeft inmiddels haar zondagse kleren aangetrokken.

De kleinkinderen komen met hun schoolschriften bij ons. Ze willen allemaal heel graag hun werk laten zien. We zien rekensommen en wiskundevraagstukken die bepaald niet makkelijk zijn. Er zijn schriften met huiswerk voor het vak Engels, voor science en nog allerlei andere vakken. De schriften zijn netjes gekaft en de inhoud ziet er goed uit.
Volgende week bezoeken we hun school, St. Paul Parents primary school. We kunnen dan hopelijk ook een foto van de kleinkinderen van granny Perapetwa in schooluniform maken.

De oudste van de kleinkinderen vertellen ons nog dat zij thuis geen wiskunde sets hebben, waardoor het lastig is om huiswerk te maken. Van PEFO krijgen de kinderen alleen het hoognodige om naar school te kunnen gaan. Ze missen een liniaal, een geodriehoek en een passer. We beloven dat we in Jinja vijf van deze setjes gaan kopen. Die kunnen we dan volgende week op school afgeven. Ook vertellen ze dat ze geen rugzakken hebben. We beloven deze door de naaigroep van PEFO te laten maken. De wiskunde setjes zijn inmiddels gekocht. En de rugzakjes zijn betaald en worden binnenkort afgeleverd.

Perapetwa voorziet in haar levensonderhoud door het verbouwen van allerlei soorten groente en de verkoop van groenten en kruidenierswaren in een stalletje aan de weg. Perapetwa verkoopt behalve haar eigen oogst ook de oogst van haar buren. Zij wint daar ook iets op.
Dankzij het nieuwe huisje, de sponsoring van de kleinkinderen en de schoollunch lukt het Perapetwa om haar kleinkinderen een goed leven te geven.

De gezondheid van Perapetwa is in een wankel evenwicht. Ze heeft o.a. diabetes. De toestand van haar linkerbeen is nog steeds een reden tot zorg. Vooral in de regentijd heeft Perapetwa veel last van jeuk en pijn aan haar scheenbeen. Onze tolk en begeleidster Judith Adoo biedt aan zaterdag aanstaande met granny Perapetwa naar het ziekenhuis in Jinja te gaan voor een second opinion. Perapetwa komt zaterdagochtend naar het Project van PEFO waar wij verblijven. Wij geven haar dan een lift naar het Sint James ziekenhuis in Jinja waar Judith Adoo rond tien uur een afspraak voor haar zal maken. Judith Adoo begeleidt haar ook tijdens het doktersbezoek. Wij zullen garant staan voor de kosten die er gemaakt moeten worden.
Inmiddels is Perapetwa bij de dokter in het ziekenhuis geweest. Een scan wees uit dat haar bot gelukkig niet was aangetast. Voor een goede behandeling van de wond moet ze echter naar een dermatoloog, die alleen in Kampala te vinden is. Wordt vervolgd.

Francis, Juliet, Perapetwa, Elvis, Elisabeth, Nixon, Shilat, Alex, Felix en Bonifasio

Al met al kunnen we heel tevreden zijn over de ontwikkelingen rond het gezin van Amera Perapetwa en haar kleinkinderen. Dankzij de langdurige sponsoring hebben deze kinderen zicht op een goede toekomst. Ze lijken het zeer zeker waard te zijn.